Tomasz Mann - niemiecki noblista
W dniu 4 kwietnia 2013 w Miejsko-Powiatowej Bibliotece Publicznej w Dzierżoniowie odbyło się spotkanie z cyklu "Mój pisarz, mój poeta". Bardzo ciekawie o życiu i twórczości niemieckiego pisarza, noblisty Tomasza Manna opowiadała mgr Brygida Martychowiec, która rozpoczęła swoją opowieść o Tomaszu Mannie – „znam Tomasza Manna od pięćdziesięciu lat, opowiem Wam o człowieku jakiego nie znacie”. I istotnie wiele dowiedzieliśmy się o jego rodzinie, życiu, twórczości.
Streszczenie wykładu autorstwa mgr Brygidy Martychowiec.
TOMASZ MANN – niemiecki noblista
(1875-1955)
Thomas Mann to niemiecki prozaik i eseista. Uznany za najwybitniejszego pisarza niemieckiego I połowy XX wieku i jednego z najwybitniejszych obok Goethego w dziejach literatury niemieckiej. Jego Zycie spięte klamrą lat (1875 – 1955) objęło niezwykle burzliwą i dramatyczna epokę w dziejach Niemiec, Europy i świata. Urodził się w Lubece jako drugi syn szanowanego obywatela, właściciela firmy zbożowej, senatora Thomasa Jana Manna. Matka Thomasa Julia da Silva – Brukus była pochodzenia kreolsko – brazylijskiego. Thomas Mann miał dwóch braci i dwie siostry. Jego starszy brat Henryk też był pisarzem. Po śmierci ojca matka przenosi się z dziećmi do Monachium.
Thomas zostaje w Lubece, gdzie uczęszcza do gimnazjum, ale nie kończy szkoły. Nie zdaje matury, tylko odbywa roczną służbę wojskową i przyjeżdża do matki do Monachium. Podejmuje pierwsze próby literackie, drukuje w czasopiśmie ,,Neue Deutsche Rundschan nowelę ,,Mały pan Friedmann”. Odbywa z bratem Henrykiem pierwszą podróż do Włoch, tam rodzi się pomysł napisania powieści – sagi lubeckiej. Materiał do powieści znajduje w dziejach własnej rodziny. W 1901 roku ukazuje się powieść ,,Buddenbrookowie – dzieje upadku rodziny”. Powieść przynosi mu rozgłos i pieniądze.
Po latach biografowie oceniają, że jest to jedna z najsłynniejszych sag rodzinnych w historii literatury światowej. W 1929 roku powieść ta przynosi mu Nagrodę Nobla. T. Mann zapisuje się na Uniwersytet Monachijski jako wolny student. Zaczyna też pracę w czasopiśmie satyrycznym ,,Simplicissimus”. W międzyczasie poznaje Katję Pringsheim, córkę profesora matematyki na Uniwersytecie Monachijskim. Młodzi pobierają się w 1905 roku. Z tego związku urodziło się 6 dzieci (trzech synów i trzy córki). T. Mann jest szczęśliwym ojcem i mężem. Pisze nowelę ,,Śmierć w Wenecji”, która znowu przynosi mu rozgłos i sławę. W 1924 roku ukazuje się 2 – tomowa ,,Czarodziejska Góra”. W 1929 roku otrzymuje Nagrodę Nobla za powieść ,,Buddenbrookowie”. W 1933 roku rozpoczyna prace nad eposem biblijnym ,,Józef i jego bracia” w 4 tomach. Kończy pracę nad teatrologią w 1943 roku. Od 1938 roku przebywa na przymusowym ,,wygnaniu” w Ameryce, w Kalifornii w Pacif Palisades. 
W 1952 roku wraz z żoną wraca do Europy i osiada w Szwajcarii pod Zurychem. Cały czas i w Ameryce i w Europie odbywa liczne podróże, spotkania autorskie, odczyty, pisze liczne eseje. 6 czerwca 1955 roku obchodzi w Szwajcarii swoje 80 – te urodziny. 11 sierpnia 1955 roku umiera w zurychowskim szpitalu na skutek przewlekłej arteriosklerozy. Odszedł twórca nowej powieści epickiej o charakterze intelektualnym i nierzadko ironicznym. Został pochowany na cmentarzu wiejskim w Kűsnacht, niedaleko Zurychu.
Twórczość:
1897 – „Klaun”, „Mała Lizzy”
1899 – „Mały pan Friedmann”
1901 – „Buddenbrookowie”
1902 – „Gladius Dei”
1903 – „Tonio Kröger”, “Tristan”
1908 – „Anegdota”
1909 – „Królewska Wysokość”
1912 – „Śmierć w Wenecji”
1918 – „Rozważania człowieka apolitycznego”, „Człowiek i jego pies”
1924 – „Czarodziejska góra”
1930 – „Mario i czarodziej”
1933 – „Józef i jego bracia”
1939 – „Lotta w Weimarze”
1947 – „Doktor Faustus”
1949 - Jak powstał Doktor Faustus. Powieść o powieści
1951 – „Wybraniec”
1954 – „Czarny łabędź”, „Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla
• Niemcy, słuchajcie! (cykl mów radiowych, 1942)